Neee 35. hafta mı?

Bu aralar evdeyim. artık 35. haftaya girmiş bulunuyorum. oldukça az kaldı ve heyecan dorukta.
biraz da sabırsızlık tabi...
bir an önce doğsun sevelim isteği
hamileliğin kabak tadı vermesi durumu var bir de :)
hazırlıklar tamam bir tek Lina'nın gelmesi kaldı.
evde olmak dinlenmek işe gitmemek feci basmış durumda beni
bazı günler öğlene kadar uyuyorum işim yok gücüm yok nasılsa diyerekten
bazı günler canım uyumak bile istemiyor.
zaten uykularım o kadar rahatsız ki...
gece 10 kere tuvalete kakmaktan, yatakta bir sağa bir sola dönmekten çok sıkıldım.
sabah uyandığımda dinlenmiş uyanamıyorum :(
üstelik karnım iyice büyüdü ve ne giydiğimden ne de gezdiğimden zevk alıyorum.
bakalım küçük yaramaz bizi çok bekletecek mi? yoksa zamanında gelecek mi?
Bugün doktora gittik 2600 gr olmuş Linacık ve 47 cm :) böyle büyümesi çok heyecanlandırıyor bizi... :)
bir de Oben çok yoğun çalışıyor. sürekli iş gezisi, eğitimi...
üstelik hep şehir dışı olsa yine iyi, yurt dışına da gidiyor :(
Kısa Seyehatler genellikle ama işte bir de bana sorun siz onu...
bu hamilelik hormonları mahvetti beni.
sürekli yanımda olsun istiyorum tam bir manyak oluyorum bazen ...
kendimi tanıyamıyorum.
ama bence Lina da babasının kızı daha şimdiden :)
geçen gün 2 günlüğüne sevgilim İstanbula gitti.
sen kalk bir üzül bir üzül sanki aylarca gelmeyecek :)))
kendimi ne kadar garipsesem de duygularımı kontrol edemiyorum.
neyse sevgilim gece geç saatte gitti.
karnımın içinde resmen dönme dolap gibi döndü durdu tüm gece...
bu kadar hissetmesine inanamadım gerçekten
ertesi günde normalde daha sakin olan çocuk durmadı resmen...
Oben 2 gün sonra geldi de şimdi eskisi gibi minik zilli...
yine sakin sakin duruyor karnımın içinde :)
haziran ayının ortasına geldik neredeyse ama havalar nisan ayı gibi baya serin gidiyor.
şanslıyım çünkü bu havada bile çoğu zaman ateş basıyor beni,
bir de havalar sıcak olsa napardım bilmiyorum.
bugüne kadar hep o kadar rahat bir hamilelik geçirdim ki
hep şükrettim bunun için.
son 1 aya kadar hamile olduğumu hissetmedim bile hatta
bu durum da bende bir rahatlık yarattı sanırım.
hala bazen unutuyorum sadece 34 günümüz kaldığını artık riskli bir dönemde olduğumuzu
gezi planları yapabiliyorum.
Etraftan baya tepki alıyor bu planlarım ama zaten
sevgilimden azar işittim geçenlerde ve pes ettim artık
son 1 ayımı sakin sakin evde oturup dinlenerek geçiriceğime söz verdim.
uzun mesafe araba kullanmayacağım (anahtarımı almakla tehdit etti Oben :/ )
şehirdışına günübirlikte olsa gidelim diye tutturmayacağım...
hareketlerime dikkat edeceğim
bunlar verdiğim sözler
:)
buarada son bir ay yapmak gereken şeylerden biride bence sinemaya gitmek,
romantik bir akşam yemeği yemek gibi önümüzdeki bir kaç ay yapamayacağımız "adult time" 'in hakkını vermek...
şu an kafamda o kadar çok şey var ki
doğum nasıl olucak
ne zaman olucak
sağlıkla kavuşma isteği
sonrası nasıl olucak
uslu mu olucak zor bir çocuk mu olucak
becerebilcek miyim ve ya beceremzsem...
ne hissedicem
hayatımız nasıl değişicek
eksiğimiz kaldı  mı
Cezayir'e gidicek miyiz?
nasıl gidicez? ne zaman gidicez
çok zor olucak mı
orada bizi neler bekliyor

34. hafta 

bebekle kuzey afrikada ne halt edicem
yapayalnız sıkılır mıyım
daha neler neler....
bütün bunların tek bir cevabı var en hayırlısı olsuunnn demek
ve zaman ...

zamanla öğreneceğiz

umarım Lina bana çekmez bu sabırsızlık konusunda :)

P.S. Evet Cezayir'e gidiyoruz. daha doğrusu taşınıyoruz 1 seneliğine...
sevgilimin işi dolayısıyla tabi ki... henüz ne zaman gideceğimiz kesin değil ama en geç eylül gibi bize yollar gözüküyor sanırım :( annem yanımda olamayacak oralarda sadece 3ümüz... yeni bir macera yani.
hem heyecanlıyım hemde endişeli.
sevgilim Cezayir konusunda pek de olumlu şeyler söylemedi çünkü.
biraz hayal kırıklığı yaşıyorum aslında bakalım önümüzdeki günler ne getirecek...